Dag 3 Planet Baobab, Gweta - Makgadigadi Pans

Na een heerlijke nacht in mijn pracht van een hut in Planet Baobab lekker ontbeten. We zouden pas om 15.00 richting Makgadigadi Pans gaan, en pas de volgende dag (4 oktober) terugkomen, maar ik moest vandaag (3 oktober) al om 10.00 de hut uit met mijn bagage. Om 14.00 zou immers een nieuwe gast arriveren.
Na het ontbijt uitgechecked en met de receptie afgesproken dat mijn grote bagage daar zolang in het kantoor mocht "logeren" todat ik terug was, en degene die mij zou komen ophalen voor de tocht naar Island Safari Lodge in Maun, zou arriveren. Ook mocht ik er mijn telefoon laten opladen.
Mijn ervaring met het personeel bij Planet Baobab (van receptie tot barpersoneel tot en met kok en bediening) is ontzettend goed geweest. Alles en iedereen ontzettend behulpzaam en vriendelijk, en de manager van het kamp vroeg mij voortdurend hoe het ging. Leuke gesprekjes gehad. Toen ik haar bijvoorbeeld vertelde, dat ik naar de Okavanga Delta zou gaan, reageerde ze enthousiast: "O yes! You will see animals!!!"
Bovendien vertelde ze me dat ze blij was dat in Botswana de natuur en de mensen nog in evenwicht met elkaar zijn. Natuurbescherming vindt men belangrijk in Botswana.
Tussen ontbijt en start van de Makgadigadi Pans expeditie was er nog flink wat tijd te gaan, en dus ben ik wat gaan rondlopen in het park. Veel kleurige vogels gezien, en hier en daar ook gefotografeerd. Wevervogels waren druk bezig met de opbouw van hun nest, en dat was erg leuk om te zien. Het werd snel erg warm (hier en daar zag ik lokale bevolking met paraplu's lopen tegen de warmte) en dus was een hoedje geen overbodige luxe. Een tijdje rustig koffie gedronken onder een overkapping, van waaruit ik ontspannen naar de vogels kon kijken, en even aan de zon kon "ontsnappen".
Om 13.00 gelunched (heerlijke sandwich). Daarna weer even rondgelopen en weer bijzondere vogels gezien.
Ondertussen had ik besloten niet per quadbike naar de Makgadigadi Saltpans te gaan maar met het voertuig (dat de quadbike begeleidt) mee te reizen. Ik had wat last van mijn rug en aangezien mijn vakantie nog weken zou duren en ik geen onnodig risico wilde nemen, zag ik er van de rit op de quadbike af. Maar het zou evengoed een fantastische tocht naar de zoutpannen worden. Bovendien ging het me vooral om het bezoek aan de stokstaartjes en om de beleving van het op de zoutpannen zijn, en het slapen in alleen een bedroll onder de blote sterrenhemel.
We waren met 4 personen: een Duits koppel, de gids en mijn persoontje.
Om 15.00 vertrokken we vanaf Planet Baobab naar de locatie waar we de quadbike zouden ophalen, en daarna verder zouden reizen naar de zoutpannen.
Onderweg heel veel gezien: Yellow-billed hornbill, Red-crested Korhaan, Lilac-breasted roller, Hamerkop, Ostriches (struisvogels), impala's, en een olifant.
De gids was erg aardig en informatief, en ik kon het goed vinden met mijn Duitse medereizigers.
Vóór we de quadbike gingen ophalen waarmee het Duitse koppel naar de zoutpannen zou gaan rijden, bezochten we eerst nog (droomwens van mij) het gebied waar we stokstaartjes in hun eigen wilde wereld konden aantreffen.
Het was geweldig. Helaas werkte mijn camera niet zo mee en heb ik niet heel veel foto's, maar het was fantastisch ze zo in hun eigen leefwereld te kunnen aanschouwen. Ik heb er geweldig van genoten.
We bleven er een tijdje en daarna was het tijd om de (quadbike)tocht naar de zoutpannen te ondernemen.
We zijn gestopt voor een geweldige zonsondergang. Ongelooflijk indrukwekkend, adembenemend, zo mooi.
De gids heeft van ons geweldige foto's genomen. De foto van mezelf die bij dit blog geplaatst staat, is wat mij betreft by far de mooiste ooit van mezelf gemaakt. Heel erg blij ermee.
Zoutpannen zijn erg indrukwekkend in hun uitgestrektheid. Je waant je op een maanlandschap.
Bij aankomst op onze kampeerplek (die slechts bestond uit een paar stoelen, een vuur, kookgereedschap, quadbike, wagen, rolbedden en een improvisorische "wc"-tent, kregen we een uitgebreid diner. Daarna lang bij het vuur ziten praten met elkaar en genoten van inderdaad een prachtige sterrenhemel.
En toen was het tijd om te gaan slapen. Samen met Henni (Duitse medereizigster) gewapend met lantaarn eerst nog naar de toilettent gegaan. Het was pikkedonker, en de toilettent was op grote afstand van de rolbedden geplaatst, dus het was geen overbodige luxe om én samen én met een zaklamp daar heen te gaan.
Éénmaal liggend in mijn bedroll (uitgebreide slaapzak in gebed in een stevig zeil), nog lang genoten van de sterrenhemel. Echt veel slapen deed ik niet, want er stond veel wind die het zeil deed klapperen. Maar het maakte me niet uit, want ik lag heerlijk warm en genoot van van de sterren en van elke seconde op de zoutpannen.